- Որո՞նք են տվյալ ճյուղի զարգացման նախադրյալները և խոչընդոտները
- Զարգացման ի՞նչ պատմություն է անցել տնտեսության տվյալ ճյուղը
Մինչև 1920 թվականը Հայաստանում գործել են սննդի արդյունաբերության հումքի վերամշակման 20 համեմատաբար խոշոր և մի քանի հարյուր տնայնագործ, ձեռնարկություններ։ Առավել զարգացած էր գինու-կոնյակի ճյուղը (թողարկել է Այսրկովկասում արտադրվող կոնյակի 73, սպիրտի՝ 38 %-ը), որտեղ գերակշռել է ռուս, կապիտալը։ Արտադրվել է նաև պանիր (1913 թվականին՝ 700 տ), պահածո (1,2 միլիոն պայման. տուփ), գարեջուր (5410 հլ), օճառ (367 տ), զտված բրինձ (1305 տ) և այլն։ 1929-1940 թվականներին շահագործման են հանձնվել Արզնիի հանքային ջրերի շշալցման, Երևանի պահածոների, Այգեհովտի ֆերմենտացման գործարանները, Երևանի և Գյումրիի մսի կոմբինատները, Երևանի ծխախոտի ու հրուշակեղենի-մակարոնի ֆաբրիկաները։
- Ի՞նչ դեր ունի տվյալ ճյուղը ՀՀ-ի համար
այս ճյուղը շատացնում է ՀՀ մթերքները, ՀՀ բնակիչները ստանում են ուտելիքներ և խմելիքներ որը մարդկանց շատ հարկավոր է, եթե չլիներ ՀՀ բնակիչները սպասելու են արտասահմանից բերեն ուտելիք։
- Ի՞նչ կապ ունի տվյալ ճյուղը տնտեսության այլ ճյուղերի հետ
այս ճյուղը կապ ունի գյուղատնեսության հետ, եթե կովեր չլիներ ապպա կաթ չեինք ստանա, եթե խաղող չլիներ ապպա գինի չեր լինի։
- Ինչպե՞ս եք պատկերացնում տվյալ ճյուղի զարգացման հեռանկարը
Աղբյուրներ 1